بهار شد و نیامدی

گلهای انار رویدند و پژمرده شدند،باز هم نیامدی

باغ انار زیر گرمای مرداد،سراپا انتظار بود و نیامدی

شهریور به غایت رسید؛شاخه های انار دلخون دیگر یکرنگ نبودند!انارهای دل نازک بغض خود را ترکاندند و پوست کلفت ها تن به بیخیالی دادند!اما تو باز هم نیامدی...

پاییز شد و انارهای خشکیده بر دستهای سرد شاخه ها؛ باز به انتظار نشستند،نیامدی

سرمای زمستان شروع شد.زاغهای سیاه بر شاخه های انار نشتند و حسرت نیامدنت را فریاد کشیدند...

پ . ن: امسال بهار بیا که عمر بغض انار، چندان زیاد نیست