چند روزی بود که مقالات زیادی را درباره ی شعر و ادب پارسی تورق می کردم. نکته جالبی که بنظرم رسید؛ جای خالی یک تحقیق علمی بود که درباره وضعیت نظام وظیفه شاعران پارسی زبان کار شده باشد!

پس بنا بر وجدان و اخلاقگرایی؛ سعی بر آن کردم تا دین خود را به جامعه ی ادبی ایران ادا کنم!

مطب ذیل چکیده ی مقاله 3650 صفحه ی اینجانب است که با 25413 نفر ساعت کارِ کارشناسی توانست نقطه ی تاریک ادبیات ایران را روشن نماید.

تذکر: استفاده از مطلب با ذکر منبع بلامانع است!

بسمه تعالی

 

بررسی وضعیت نظام وظیفه ی مشمولین شاعر ایرانی از قرن میرزا تیرکمون تا عهد حاضر

 

طبع و ویرایش: بچه مرشد یزدی و رفقا  !

 

 

باب اول

 

نظامی گنجوی

نامبرده بعلت اشتغال در نیروی های نظامی و با توجه به مصوبه ی شورای عالی دفاع به تاریخ فلان مبنی عدم احتیاج گذراندن دوره ی ضرورت شاغلین در نیروهای لشکری؛ معاف اعلام شد! مشارالیه مجبور شد تا آخر عمر نظامی بماند تا کسی برای سربازی او را خِفت نکند  !

باب دوم

 

بیدل دهلوی

همانطور که از نام وی برمیاید؛ مرحوم دهلوی بعلت نقص عضو(نداشتن دل) و پس از رفت و آمدهای مکرر و ارائه گواهی های فراوان به کمیسیون های مریوطه؛ معاف از رزم شمرده شد! دیری نپایید که وی بعلت همین مرض دارفانی را وداع گفت  .

 

 

باب سوم

 

بابا طاهر عریان

او نیز برای فریفتن نظام وظیفه؛ راه جنون را در پیش گرفت و عریان شد! (بعلت مسائل اخلاقی از ادامه توضیح و نحوه ی دستگیری این سرباز فراری معذوریم)

 

 

باب چهارم

 

حافظ شیرازی

به این بیت از شعر حضرت حافظ توجه بفرمایید:

 

دلم از وحشت زندان سکندربگرفت          رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم!

 

در تواریخ آمده که نامبرده بسیار احساسی (بخوانید بچه ننه) بوده است؛ چرا که نتوانست حتی یک سفر مجردی را تحمل کند! والد وی که فردی حکیم بود برای مرد شدن به او گذراندن دوره ی ضرورت سربازی را پیشنهاد نمود. اما والده ی ایشان چون بر شوهر خود تصرف کامل داشت؛ با پرداخت  5000دینار سربازی دردانه اش را خرید!

 

 

 

باب پنجم

 

شیخ اجل سعدی

همانگونه که از شواهد و دست نوشته های ایشان برداشت شده؛ او نیز برای فرار از سربازی به خارج از کشور گریخت و عمر وی در تعقیب و گریز به سر آمد! از توفیقات سفر وی گلستان و بوستان است.

نکته: اشعاری که از او در مدح و منقبت حاکمان سروده شده به این دلیل بود که نام او که به پلیس اینترپل نیز ارسال شده  و شیخ تنها از ترس جان دست به این اقدام زد! شایان ذکر است که سلاطین هم پس از شنیدن شعر دید را ندید گرفتند!

 

 

 

باب ششم

 

سهراب سپهری

در مطالعه متاخرین و با توجه به امکان دسترسی به تصاویر ایشان؛ توانستیم به نتایج سهل و دقیقی دست پیدا کنیم! همانطور که از چهره ی آقای سپهری پیداست؛ اینهمه مو و ریش حاصل سالها زحمت است و بس! به جرات میتوان گفت که اگر ایشان هم دوره ی ضرورت وظیفه را گذرانده بود؛ در پرتره همانند کودکان سرطانی؛ کچل بود ولاغیر.

 

 

 

باب هفتم

 

علی معلم

پر واضح  است که استاد معلم نیز برای پیچاندن سربازی؛ به کسوت مقدس معلمی درآمد و با گرفتن امریه از وزارت فرهنگ تا کنون معلم مانده است.

 

باب هشتم

 

سعید بیابانکی

توجه! مورد استثنا!

چون اصالتا اهل اصفهان است و به اقتضای آب و هوای آن شهر اقتصادی؛ بلاشک پدرش برای پس انداز (کم کردن یک نون خور) او را روانه سربازی فرموده است. حال اضافه خدمت خوردنهای تاکتیکی ایشان بماند.

 

 

 

باب نهم

 

میلاد عرفان پور

هفته ی پیش حین بازی فوتبال با ایشان؛ متوجه عدم هماهنگی پای چپ و راستش شدم!(پای چپ به پای راست میگفت: زکی) حال این پدیده ممکن است بر اثر سربازی نرفتن باشد و یا شیرازی بودن ایشان! والله اعلم بالصواب 

 

آخر سخن اینکه شاعر جماعت اهل سربازی رفتن نمی باشد؛ لکن از مسولین عالی نظام استدعا داریم که تبصره ای برای معافیت ایشان اضافه بفرمایند...