بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله الکافی حسب الخلایق وحده و الحمدلله علی نعمه و استزید من کرمه و اشهد ان لااله الا هو الموصوف بقدمه و اشهد ان محمد عبده و رسول اطاوی اسموات بقدمه

اما بعد از ثنای خداوند متعال و درود بر بهترین فرزند آدم صلی الله علیه و سلم در نصیحت نامزدان ارباب مملکت شروع کنیم؛بحکم آنکه مخاطبان وبلاگ حقیر در این معنی تمنا کردند به فهم نزدیک و از تکلف دور!در جواب عزیزان در عهد جدید نبشتم بقدر طاقت کلمه ای چند!

1-نامزدانی که مشفق ملت درویش اند و نگهبان حریم کبریایی مقننه، بحکم آنکه عدل و احسان و جوانمردی اقتضا کند؛مگسترانند ایام آتی خوان کرم؛ که ملت ببرند از متاع ثمن!

زیرا آورده اند که شبی نامزدی خوان کرم گستراند تا ملت را نمک گیر کند و رایی به کف آرد! از این رو راه نداد بر سر سفره کس؛ مگر بر وی ثابت شد که سه جلت اش حق رای دارد! سفله کار را بدانجا رساند که طفل گدایی را لای در آنقدر فشردند تا همانجا قالب تهی کرد!

بی صفت بدین قدَر نمیدانست که کسی با خوردن چنین نانی نمک گیر نشود؛همانطور که مردم با خوردن شیر یارانه ای به جناب گاو مَحرم نشدند!

2-زیادت انتشار تمثال مبارک مکنند که عاقبت پشیمانی به بار آرد!

زیرا نیکمردی و جوانمردی افتضای آن دارد که صورت زیبای خود را آذین خیابانها مکنند،مگـر بقدر کفایت! تا عاقبت مغلوب کودکان خودکار بدست نشوند؛ که دائم در حال تغییر چهره نامزدانند!

3-وعده ی عظیم مدهند که مردم نیک و بد را معلوم کنند و در آن حال؛ هویِ ایشان در خطابه ی شما چنگ اندازی نماید!

هر چند که: 

                       خداوند فرمان و رای و شکوه             ز غوغای مردم نگردد ستوه

4-به هلاکت در آیی اگر چنان عهد قبل از انتخابات فعال نبودی و مثل جمله ای از فضلا در مجلس چرت همی زدی!

درویشان تا بدان حد هم چشم امید دارند که یومی من الایام؛ آن انگشت مبارک را بر روی شستی فشار دهی، تا رایی از تو صادر گردد! اما بهوش باش که اگر بدان قدَر هم بقول فرنگی ها اکتیو نبودی،به تیر غیبی دچار شوی بی دوا!

رقعه هایم تمام گشته و جوهری نیست تا چندی دگر نصیحت ملوکانه ات بکنم! مع الوصف تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل...

والله اعلم بالصواب و الیه مرجع المآب

امضا:بچه مرشد!