بدون سلام و احوالپرسی بریم سرِاصل مطلب!

منظورم اون اصل مطلب معروف نیست.همونی که وقتی توی مراسم خواستگاری، ملت از خوردن چای و میوه و شیرینی فارغ میشن،تازه یادشون میاد که اصل مطلبی هم بوده!

درست همون وقتی که یه پیرمرد دندون عملی اش توی سیب گیر میکنه، میخواد به بقیه ضد حال بزنه میگه:خب بریم سرِ اصل مطلب!

بعد هم دوماد میشه مثل لبو، عروس هم وقس علی هذا...

خب حالا اون اصل مطلب را ول کنیم بچسبیم به اصل مطلب خودمون. الغرض اینکه با خبر شدیم جناب ملک عبدالله بن عبدالعزیز بن نمیدونم چی چی، در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان بستری هستند! ولیعهد ایشون هم که دو روز پیش زحمت رو کم کردند! حالا عربستان مونده و حوضش( بخونید تاج و تخت)

حتما می پرسید اینا چه ربطی بما داره؟ الان عرض میکنم.اول اینکه اگر پادشاه بمیره من پیراهن سیاه ندارم (کما اینکه بخاطر مرگ ولیعهد و نداشتن پیراهن سیاه حصر بیت هستم)

دوم اینکه، ایام امتحانات است. حالا گیریم یه خیّر پیدا شد و برای ما یه پیراهن مشکی هم خرید، کی میره بجای من امتحان بده؟!؟

سوم و از همه مهتر اینکه، اگه من رفتم تشییع جنازه ی پادشاه (البته اونا میت را چال میکنن) و بهم پیشنهاد شد که همونجا بمونم و تاج و تخت را از آنِ خودم کنم؛کی وب بچه مرشد را بروز میکنه؟؟!

پس بهتره که بگم خدایا؛ از مرگ  گریزی نیست؛ما هم راضی نیستیم که پادشاه بخاطر امتحان و وب و پیراهن مشکی ملکوت را از دست بده، راضی هستیم به رضای خودت (انا لله و انا الیه الراجعون)

پی نوشت: اگه احتمالا پادشاه عربستان شدم؛ توی نظرات بهم بگید تا براتون حج تمتع مفتی جور کنم!

جدی نوشت: خیالتون راحت؛ارث خرس به کفتار میرسه!اگه ملک بمیره؛22هزار لاشخور آماده ی شاه شدن هستند...