پیش نوشت  :
در روز 21 دسامبر 2012  واقعه ای شگرف در نیا پدید خواهد آمد و حیات روی زمین به کلی نابود خواهد شد! نقل قول از قوم گرامی مایا !

شاید در تخیلات بشری نمی گنجید که امسال  مصادف با شب یلدا و موسم هندوانه و انار و آجیل طومار حیات بر روی کره ی خاکی در هم پیچیده شود. اما قانون طبیعت این است که؛ هر آغازی را پایانی باشد.

در حقیقت امشب تلخ ترین نوشته های این وبلاگ منتشر شد!

راستش را بخواهید وقتی به پرونده ام نگاه کردم چیزی برای ارائه به بشریت نداشتم 

نام:راشد 

نام خانوادگی: خدایی 

شهرت: بچه مرشد 

شغل: خانه دار 

میزان تحصیلات: اکابر 

خصوصیت اخلاقی: نچسب!

وضعیت خانوادگی: موجود نمی باشد

محکومیت قضایی: ندارد (خاک بر سرم که اندازه ی میثم خوشکله هم همت نداشتم) 

 امروز کنجی خزیده و از بغضهای در گلو مانده شکوه داشتم! وقتی یاد آرزو هایم افتادم گریه ام گرفت...

از اینرو سعی کردم تا در این فرصت نه چندان زیاد؛ زاد و توشه ای از این دنیای فانی برگیرم. لذا پس از کلی کلنجار رفتن با مغز بایر خود به این نتیجه رسیدم که حقیر در طول زندگی آرزوهای فراوانی داشتم؛ اما از این بین دو آرزو را منتهی الامال خود می دانستم...

یکم!

دوست داشتم عمرما آنقدر کفاف دهد تا شاهدپوست اندازی تیم ملی فوتبالمان باشیم! آن روز که هزینه هایمان به بار بنشیند و قهرمان جام جهانی شویم...

آن روز که پرسپولیس در جدول تا مقام دهم و شاید نهم بالا بیاید

آن روز که اصحاب رسانه ی خبیث با حاشیه سازی نرخ قراردادها را زیر سوال نبرند!

آن روز که...

اما نشد، این تقدیر بود که ما با حذف شدن در دور مقدماتی جام غرب آسیا آرزوی خود را به گور تنگ و تاریک ببریم...

دویّم!

همیشه دوست داشتم این وبلاگ فخیمه ی خود را به جهان (و شاید ماورای آن) معرفی کنم! دوست داشتم تمام جهان وبلاگ بچه مرشد را ببینید و بمیرد! لیک این آرزو چندان دور از تصور نبود...

اینجانب مفتخرم به بشریت اعلام دارم شب 20 دسامبر سال جاری و درست یک شب قبل از اتمام جهان ، شاهد نمایه ای از وبلاگ بچه مرشد  بر روی ماه خواهد بود!

طبق هماهنگی های انجام شده با شرکتBACHE MORSHED-TM و با تحمل هزینه ی گزاف و سرسام آور2340000000 دلاری این پدیده ی علمی یعنی تاباندن لوگوی بچه مرشدی انجام خواهد گرفت. شایان ذکر است این رویداد تنها به مدت 1 ساعت و در تمام دنیا قابل مشاهده می باشد

پی نوشت: کذب الوقاتون!

بچه مرشد نوشت: خاک بر سر دنیای به اصطلاح پیشرفته مان که این چرندیات را باور می کند...