از آنجایی که دیشب امید های جوان تیم ملی  یک بازی غیرتمندانه را از خودشان به نمایش گذاشتند و تیم عراق را در خانه خودمان با برد بدرقه کردیم،بر آن شدیم تا مطلبی تحت عنوان مقوله فوتبال ایرانی بنوسیم و شما را با زوایای پنهان این صنعت ملی آشنا کنم!

امروز ما در فوتبال ملی به آنجایی رسیدیم که هیچکدام از بازیکنان ما بدون سگ دلبندشان سر تمرین حاضر نمیشوند!تا حالا فکر کردید اصلا علت دیر رسیدن و یا نرسیدن بعضی از ملی پوشان سر تمرین چیه؟ای بابا به هر حال دل سگ میگیره باید بره گردش،تفریح و گاهی اوقات هم پارتی!

به ما چه که موهای بازیکنان بلنده!؟آقا وقتی موهاش بلند باشه با تمرکز بهتری بازی میکنه.اصلا چرا شما گیر دادی به مدل موی بازیکن شماره فلان؟

چرا شما تو سایت ها قیمت واقعی بازیکنان را افشا می کنید؟نمی دونی قیمت حضرات اجل بر اینهاست!شما بازی خوب را بچسب!

کی گفته که ما 40 ساله به المپیک نرفتیم؟ما داریم 40 سال به دنیا مدل مو معرفی می کنیم.

قهرمانی آسیا برای ما چه نفعی داره؟شما سگهای رنگارنگ کنار چمن رو حال کن!

میدونم همگی عقده حقارت گرفتیم،از بس به همه باختیم.ولی مثبت اندیش باشیم و به این فکر کنیم که سقف قراداد تو ایران هنوز350 ملیونه.پساگر اماراتی بودید چه می کردید؟

اگر هم باختیم مشکل از مدیریت غیر فوتبالی بوده و گرنه بچه ها که همه سنگ تموم گذاشتند...